Üzeri Tozlu Bir Yüzük Taşı: Türk Mutfağı Yazan: Tahir Tekin Öztan
Türk mutfağı dünyanın en zengin mutfağıdır ama maalesef marka olamamış bir mutfaktır. Türk mutfağını dünyada birçok kişi doğru şekilde tanımaz. Benim de son zamanlarda en çok kafa yorduğum başlıca konulardan bir tanesi de budur. Bu konuda neler yapabiliriz? En başta yurt dışında Türk mutfağının ürünlerini başarılı şekilde sunan restoranların olması lazım. İtalyan mutfağı Türkiye’de bile her köşe başında var. Bizim ise bırakın yurt dışını memleketimizde bile büyük kentlerde iki elin parmaklarını geçmeyecek sayıda gerçek Türk mutfağı sunan restoranlarımız var. İnsanlar bu yemeklerin tadına bakmazlarsa o mutfağın nasıl bir mutfak olduğu konusunda bilgi sahibi olamazlar. “Milyonlarca turist niye tanımıyor?” diye sorarsanız onlar “her şey dahil” tatil köylerinde haklı olarak ucuza çıkan açık büfe yemekleri Türk mutfağı sanıyorlar. O kötü yemekleri Türk mutfağının bir parçası olduğunu düşünüyorlar. Yemek, bir kültür meselesidir. Kültür Bakanlığı tanıtımı üstlenip yabancı aşçıları, ünlü şefleri Türkiye’ye davet etmeli. Ünlü şeflerin menülerine bir-iki adet de olsa Türk yemeği eklemeli. Yemek yazarlarını buralara getirip bilgiler vermeli. Bir şeyin marka olabilmesi çalışma gerektirir. Üzerinde çalışılırsa dünya markası olur ve bizim mutfağımız oldukça üst sıralarda yer alması gereken zenginlikte ve lezzette bir mutfaktır.
Marka olmaya çok layık olmakla birlikte Türk mutfağı pazarlamasının iyi yapılamadığı bir mutfak. “Gönlümüzdeki yerde neden değil?” derseniz de maalesef ülkeler ve kültürler arasındaki karışmışlığın etkisini mutfağımızda da yaşıyor. Hepimizin aklına hemen kebap geliyor. Halbuki bizim çok değerli yöresel yemeklerimiz var. O yüzden Türk mutfağı tam olarak marka değildir. Türk mutfağı, hak ettiği yere ulaşamamıştır. Bir kere Orta Asya’dan buraya gelirken hareket eden bir toplum olmuşuz. Onun için hem yemekleri unutmuşuz hem de tariflerimizi kaybetmişiz. Osmanlı mutfağına baktığımız zaman tarifleri aşçıbaşıların alışveriş listelerinden anlıyoruz. Notlar alınmış. Çok da zahmetli bir mutfağımız var. Detayları yazılmadığı için bilgiler kaybolmuş. Yerleşik düzene geçmemiş olmanın, geç geçmiş olmanın getirdiği kayıplar da var. Acilen bir envanter, yemekleri kayda geçirme çalışması başlatılması gereklidir.
Ben Türk Mutfağını üstü tozlu duran bir yüzük taşına benzetiyorum. Birisinin elmasın üstündeki tozu silmesi, alması lazım. Ve bu bizim, hepimizin görevi. İşletmecilerin, şeflerimizin, devlet yetkililerimizin performansı bu konuda arttıkça, üstündeki toz yavaş yavaş açılmaya başlayacaktır. Bu konu üzerinde daha çok konuşacağız. Saygılarımla.
